Je bekijkt de reis...
¡Hola Madrid!
Reisverslag Panique!
20 september 2015
|
Aantal keer bekeken
89
Aantal reacties
0
Madrid,
Spanje
a
A
Panique!
Zondag, rustdag.
Echter, het is alles behalve rustig hier.
Vanochtend de paniek dat mijn stem weg was en ik liters moest drinken voor al het slijm van mijn stembanden was gespoeld.
Van de schrik bekomen en met alle rust in huis kon ik me terugtrekken in mijn paleisje en Formule 1 kijken. Helaas. Het was een rampzalige start voor Verstappen en niet veel later werd aan mijn deur geklopt: "Anique we hebben churros gebakken." Normaal zeg ik heel vrolijk 'ja' tegen gratis eten, nu voelde ik me even gekrenkt als een man die gestoord wordt tijdens voetbal. Nu even niet! Verder heb ik heel de race met adrenaline en harkloppingen lopen kijken van spanning na die verschrikkelijke start van Verstappen: laatste en nog eens een ronde achterstand.
Zei ik trouwens heel de race? De laatste twintig minuten werden me jammer genoeg gestolen want mijn stream werkte niet meer en hem aan de praat krijgen was tevergeefs. Er borrelde wel even een enorme hoeveelheid irritatie in mijn maag.
Zo kon het niet langer meer. Eventjes zen worden. We gaan voor de verandering eens lekker vroeg koken. Even je gedachten bij het fornuis en niet al die vervelende dingen van de afgelopen dagen. Laat er maar paniek zijn omdat je je hamburger aanbrandt in plaats van die mensen die op je zenuwen werken.
Mijn hamburger was trouwens niet aangebrand om het maar even te melden. Lekker hollands aardappelen, groenten en vlees met een groot glas cola. Toen bleek de eetkamerhoek een woestijndroge plek om deze maaltijd te verorberen.. Ja dan komt die borrelende irritatiemaag weer even terug. Op de kamer gaan eten dan maar!
Hey maar wat hoor ik nou weer? Bezoek in dit huis? Een jongensstem, twee jongensstemmen, meisjesstem? Hoe is het mogelijk, er is bezoek in dit huis en het is niet eens overlegd. Plus, ik ben nog steeds herstellende (wat ook echt een crime is, ik blijf vitamientjes stouwen en dutjes doen.. toch mag ik elke ochtend het nieuwgeproduceerde slijm weer gaan ophoesten).
Tel tot tien, laat het gaan, eet zonodig een banaan!
Positief vooruitzicht: vanaf morgen is het huis weer helemaal voor mezelf. Alhoewel het niet mijn plan is heel de dag binnen te blijven hoor. Misschien dat ik ook wat kilo's chocola kan inslaan voor de noodendorfineboost.
Verder gaan we de stad weer eens in. Heb er zin in!
- Anique
Echter, het is alles behalve rustig hier.
Vanochtend de paniek dat mijn stem weg was en ik liters moest drinken voor al het slijm van mijn stembanden was gespoeld.
Van de schrik bekomen en met alle rust in huis kon ik me terugtrekken in mijn paleisje en Formule 1 kijken. Helaas. Het was een rampzalige start voor Verstappen en niet veel later werd aan mijn deur geklopt: "Anique we hebben churros gebakken." Normaal zeg ik heel vrolijk 'ja' tegen gratis eten, nu voelde ik me even gekrenkt als een man die gestoord wordt tijdens voetbal. Nu even niet! Verder heb ik heel de race met adrenaline en harkloppingen lopen kijken van spanning na die verschrikkelijke start van Verstappen: laatste en nog eens een ronde achterstand.
Zei ik trouwens heel de race? De laatste twintig minuten werden me jammer genoeg gestolen want mijn stream werkte niet meer en hem aan de praat krijgen was tevergeefs. Er borrelde wel even een enorme hoeveelheid irritatie in mijn maag.
Zo kon het niet langer meer. Eventjes zen worden. We gaan voor de verandering eens lekker vroeg koken. Even je gedachten bij het fornuis en niet al die vervelende dingen van de afgelopen dagen. Laat er maar paniek zijn omdat je je hamburger aanbrandt in plaats van die mensen die op je zenuwen werken.
Mijn hamburger was trouwens niet aangebrand om het maar even te melden. Lekker hollands aardappelen, groenten en vlees met een groot glas cola. Toen bleek de eetkamerhoek een woestijndroge plek om deze maaltijd te verorberen.. Ja dan komt die borrelende irritatiemaag weer even terug. Op de kamer gaan eten dan maar!
Hey maar wat hoor ik nou weer? Bezoek in dit huis? Een jongensstem, twee jongensstemmen, meisjesstem? Hoe is het mogelijk, er is bezoek in dit huis en het is niet eens overlegd. Plus, ik ben nog steeds herstellende (wat ook echt een crime is, ik blijf vitamientjes stouwen en dutjes doen.. toch mag ik elke ochtend het nieuwgeproduceerde slijm weer gaan ophoesten).
Tel tot tien, laat het gaan, eet zonodig een banaan!
Positief vooruitzicht: vanaf morgen is het huis weer helemaal voor mezelf. Alhoewel het niet mijn plan is heel de dag binnen te blijven hoor. Misschien dat ik ook wat kilo's chocola kan inslaan voor de noodendorfineboost.
Verder gaan we de stad weer eens in. Heb er zin in!
- Anique