Dat ging dus niet zoals het moest.

Net nadat ik mijn vorige verslag had geüpload kwam ik er al achter dat ik gewoon geen vrij meer had. Het werden twee lessen op school, en dat viel nog niet zo mee.

Kon wel even heerlijk uitslapen. Toch zat de ochtend vol met dingen die ik liever niet had tijdens zo'n ochtend. Als een heel ongeorganiseerd zooitje moest ik me klaarmaken en om eerlijk te zijn ging ik niet in de juiste spirit van huis. Ik zat niet zelfverzekerd in mijn vel. Mijn haar was nog pluizig van het douchen, ik had het gevoel dat ik dingen was vergeten van huis, het wondje op mijn wang kon ik niet meer 'concealen' en ik had gewoon geen zin om 's avonds nog op school te zitten. Dit was per slot van rekening een dag met alleen Spaanse lessen.

Eerst maar eens de privébus zien te vinden. Ik was 10 minuten voor vertrektijd bij de bus, maar hij bleek helemaal vol te zitten. Gelukkig rijden er meerdere bussen waarin ik alle keus voor een zitplek had. Paniek voorkomen..

Ook moet ik nog wennen dat 15:00 begintijd gewoon aankomsttijd is. Naar mijn mening vond ik 14:30 vertrektijd voor een bus op het randje zitten.

Het klaslokaal waar ik moest zijn was natuurlijk weer in het laatste gebouw op de campus, dus we hebben een kilometertje gelopen leek het wel. Beweging is zeker goed, toch ben ik bang dat ik mijn magere maagvoorraad daarmee sneller opbrand dan ik zou willen :')

Afijn, in het klaslokaal was een Venezolaan zo aardig mij aan te spreken en ik moest maar even duidelijk maken dat ik Nederlandse was en hier kwam studeren (in het Spaans). De lerares praatte belachelijk snel en ik zat vaker met mijn gedachten bij andere dingen. Toch kreeg ik de stof nog redelijk mee. Ze praatte in ieder geval heel luid; het valt me op dat studenten hier graag luidruchtig zijn in de klas zelfs als de docent praat. Beetje ongeordend hoor..

De les was binnen een uur al klaar, wat betekende dat ik een uur kon wachten op de volgende. Dan maar in de zon buiten zitten en kijken hoe een groepje jongens aan het handballen is op het sportveld. Het weer was zeker ook geen straf.

Bij les 2 kwam toch wel even paniek helaas. Ik zag heel veel internationale studenten van de vorige les niet meer en vond het best eng om te zitten tussen de studenten die daar echt de opleiding volgen. Ik herkende de Venezolaan weer en ging toch maar weer naast hem zitten. Ineens was er discussie: "Kom jij ook voor Business Plan?". Dat vak stond origineel ook op mijn zelfgefabriceerde rooster. Daarom antwoordde ik bevestigend. Toen ik later vroeg "Maar dit is toch niet BPL maar Human Resources?" kwam er enorm veel onduidelijkheid. Er is namelijk ook een tweede groep bij dat vak, die het in het Engels volgt. Ik kan maar 1 vak in het Engels volgen dus vandaar dat ik niet naar dat lokaal ging.

De leraar begon vervolgens in zijn strakke pak zichzelf te introduceren en deze man kon ik voor geen meter verstaan (vast ook weer omdat mijn hoofd bij andere dingen zat zoals "Is dit wel mijn les? Waar is iedereen? Ik zit toch echt in het juiste lokaal?") en toen hij drie keer het woord "Business Plan" liet vallen was het wel duidelijk. Blijkbaar heeft mijn rooster het fout.. maar waarom?

En zo begonnen andere studenten ineens de discussie tegen de leraar. "Sorry meneer, wij zijn van het Erasmus programma en we dachten dat dit HR Management was?". Kijk eens aan, lotgenoten.

En zo legde hij uit dat het rooster het wel juist had. Wij met de hele groep de les uit richting de International Office. Het verlossende woord: alle roosters zijn gewijzigd. Dit betekende dus dat ik én geen les had te volgen vandaag want terug naar binnen gaan zou ik echt niet meer doen, én dat ik mijn rooster opnieuw mag puzzelen, én dat ik minimaal een uur mocht wachten op de bus terug naar huis. Daar zit je dan alleen op een stenen traptrede te wachten.

Heel mijn schooldag voelde ineens niet zo leuk meer. Het was zelfs ineens bewolkt buiten en ik zat daar met kippenvel. Je kan dus wel geloven hoe ongelofelijk aangedaan ik weer thuiskwam met het vervelende nieuws dat ik nóg meer werk had.

Niet zo'n dag die op rolletjes liep dus. En je schrikt dan ook vrij snel als je half 9 op de klok ziet (pas om half 8 thuis en daarna avondeten). Thuis zit je om half negen fris gedoucht op de bank om een programma te kijken. Hier had ik nog maar net een maaltijd op. Ik snap dus niet hoe Spanjaarden zo zen kunnen zijn van laat thuiskomen, ik vind het echt verschrikkelijk!

En zo moet ik nog maar snel zien uit te vogelen hoe dat het morgen zit.

In ander nieuws heeft Denise kastanjes lopen bakken en kan ik zeggen dat ik voor het eerst kastanje heb gegeten. Aparte ervaring weer.

Verder ben ik beetje gestrest en voel ik een beetje hoofdpijn opkomen. Zware eerste week hoor.. poeh! Mijn vrije vrijdag ook al afgenomen..

Ik ga dus nu een reep chocola eten uit pure emotionele frustratie, en het is gewoon handig om een speklaag te kweken.

- Anique